Στις 25 Μαρτίου τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Εκ των πραγμάτων είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.
Για μία ακόμη φορά τιμούμε τους προγόνους μας που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς ελεύθεροι σήμερα.
Μαζί με την εθνική επέτειο γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου που συμβολικά ταυτίστηκε με την Επανάσταση η οποία ξεκίνησε ένα μήνα νωρίτερα.
Xρόνια Πολλά σε όλους!!
_________________________________
- Ο Πολάκης θέλει να τους καθαρίσει όλους.
- Ο Μπαλαούρας τους γράφει όλους στα π@π@ρια του…
- Ο Σπίρτζης θέλει να επιβάλλει την “δημοκρατία” του με το άγριο.
- Ο Παππάς πουλάει ηθική όντας καταδικασμένος για παράβαση καθήκοντος.
- Ο Γκλέτσος που επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έλεγε για τον Τσίπρα «Το παιδάκι δεν κάνει» τώρα κατεβαίνει υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ και θέλει να μοιράσει και σφαλιάρες…
- Ο Σταθάκης για την αντιμετώπιση του Ευρωπαϊκού πληθωρισμού προτείνει μείωση ΦΠΑ η οποία εφαρμόστηκε στην Ισπανία αλλά τελικά αντί να μειώσει τον πληθωρισμό τον αύξησε…
- Η Αχτσιόγλου μπερδεύει τους φόρους με τα φορολογικά έσοδα.
- Ο Τσίπρας τους φλομώνει όλους στα ψέματα.
- Και η Πόπη όλους αυτούς τους καλεί να έρθουν και με φόρα…
- Μόνο στην Ελλάδα το Δελφινάριο θα γινόταν Αξιωματική Αντιπολίτευση και θα διεκδικούσε πάλι Πρωθυπουργία και μπράβο μας γιατί απ’όλους αυτούς τους μεγάλους αρχαίους Έλληνες που καθόρισαν τον πολιτισμό μας τουλάχιστον καταφέρνουμε και κάνουμε περήφανο έστω έναν… Τον Αριστοφάνη…
ΠΡΟΔΟΣΙΑ! ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΔΗΛΩΣΗ Μπλίνκεν "Βρείτε τα με Τουρκία και μοιράστε Πετρελαίο !Θα δώσουμε f16 στην Τουρκία ! Η Ουκρανία θα διαμελιστεί"
_______________________________
Πισωγύρισμα στη μάχη για προληπτική εποπτεία - Ζαν Τιρόλ, πρόεδρος της Σχολής Οικονομικών της Τουλούζης, βραβευθείς με Νομπέλ Οικονομίας το 2014
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Με την εγγύηση όλων των καταθέσεων που υπερβαίνουν το μέγιστο ασφαλισμένο ποσό (250.000 δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες) σε δύο πτωχεύουσες τράπεζες, τη Silicon Valley Bank και τη Signature Bank, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μόλις κατέρριψε τους διεθνείς κανόνες προληπτικής εποπτείας που η ίδια βοήθησε να κτιστούν.
Οι δύο θεσμοί έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά: συμπαιγνία με την απερχόμενη ρεπουμπλικανική κυβέρνηση, πολύ λίγες ασφαλισμένες καταθέσεις (97% ανασφάλιστες καταθέσεις για την SVB!), καταθέτες τύπου «ΜμΕ» (startups της Silicon Valley, δικηγορικά και ελεγκτικά γραφεία, κατασκευαστές ακινήτων στη Νέα Υόρκη), και ένα πραγματικό πρόβλημα φερεγγυότητας έπειτα από σημαντικές απώλειες.
Οι μεγάλοι καταθέτες (οι οποίοι, αναπάντεχα, κατέχουν σημαντική θέση στη χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος) και οι τράπεζες που τους καλωσορίζουν έχουν συνηθίσει να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Η απόφαση των ΗΠΑ θέτει υπό αμφισβήτηση δέκα χρόνια προσπαθειών των ρυθμιστικών αρχών να καταστήσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα υπεύθυνο και να εμποδίσουν τους πολίτες να επιδοτούν την ανάληψη κινδύνων από τις τράπεζες.
Οπως έγινε και με προηγούμενες αποφάσεις για την εξαίρεση της SVB από τον δείκτη ρευστότητας που έθεσαν οι ρυθμιστικές αρχές της Βασιλείας και με την ανοχή ακατάλληλων λογιστικών τεχνασμάτων γύρω από τη χρήση της ρευστότητας. Η κοινότητα δεν χρειάζεται να πληρώσει για όσους επιδιώκουν να πλουτίσουν μέσω της κερδοσκοπίας πάνω στο μακροοικονομικό ρίσκο.
Σήμερα υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με τα επιτόκια, η άνοδος των οποίων μειώνει την αξία των ομολόγων που κατέχουν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα ιδρύματα αυτά είτε προστατεύονται από τον κίνδυνο επιτοκίου (από άλλα ιδρύματα ή από το κράτος), είτε έχουν αρκετά κεφάλαια για να αντέχουν μία κακή έκπληξη. Σε διαφορετική περίπτωση, το κράτος κρατείται αιχμάλωτο.
Δεν μπορεί να αυξήσει τα επιτόκια (για παράδειγμα, για την καταπολέμηση του πληθωρισμού) χωρίς να υπονομεύσει μέρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Επιπλέον, οι αριθμοί είναι δύναμη. Ακριβώς όπως ένα αεροδρόμιο δεν μπορεί να επεκταθεί εάν πολλοί κάτοικοι έρθουν να εγκατασταθούν κοντά του.
Ετσι υπάρχει ένας «συλλογικός ηθικός κίνδυνος» όταν πολλές τράπεζες γίνονται με αυτόν τον τρόπο ευάλωτες, προστατεύοντας συλλογικά τον εαυτό τους από την αύξηση των επιτοκίων. Μια ανησυχία που επανήλθε στη μόδα από τα λάθη των εποπτικών αρχών των τραπεζών. • Η τοποθέτηση του Ζαν Τιρόλ είναι κοινή για την «Καθημερινή» και τη γαλλική έκδοση Challenges.
___________________________
ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ στην ΚΑΘΗ
___________________________