Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, αφού ευλόγησε αυτήν τη σημαία, έστησε έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, τον οποίο προσκύνησαν οι αγωνιστές, ενώ ορκίζονταν «Ελευθερία ή θάνατος».
Κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης κάθε οικογένεια ή κάθε οπλαρχηγός
είχε τα δικά του σύμβολα, ωστόσο παντού κυριαρχούσε ο σταυρός. Βέβαια, στα περισσότερα λάβαρα κυριαρχούσε το γαλανόλευκο και λίγοι είναι αυτοί σήμερα που γνωρίζουν για την κοκκινόμαυρη σημαία στην οποία ορκίστηκαν οι ήρωες του 1821.Η πρώτη σοβαρή μάχη είχε γίνει την προηγούμενη μέρα στα Καλάβρυτα, όπου συγκεντρώθηκαν 600 ένοπλοι αγωνιστές με τους οπλαρχηγούς Φωτήλα, Χαραλάμπη, Θεοχαρόπουλο, Σολιώτη, Παπαδόπουλο, Πετμεζά, οι οποίοι επιτέθηκαν εναντίον των Τούρκων.
Στη μάχη αυτή υπήρξαν και οι πρώτοι Έλληνες νεκροί του αγώνα για την ανεξαρτησία. Ανατρέχοντας σε μαρτυρίες που έχουν διασωθεί, δύο μόνο αναφέρονται ως οι πρώτοι πεσόντες στον πρώτο αγώνα κατά των «απίστων».
Ο ένας ονομαζόταν Βασίλειος Ορκουλάτος, φτωχός εργάτης από το Αργοστόλι της Κεφαλληνίας, και έχασε τη ζωή του όταν πολυάριθμοι ένοπλοι Τούρκοι μπήκαν από το Ρίο και φτάνοντας στην Πάτρα πυρπόλησαν ένα ρακοπωλείο. Στην καταδίωξή τους και τη συμπλοκή σκοτώθηκε ο Βασίλειος Ορκουλάτος, ο πρώτος νεκρός στον ιερό απελευθερωτικό αγώνα.
Ως δεύτερος κατά σειρά -χρονολογικώς- νεκρός θεωρείται και αναγράφεται ο Παναγιώτης Καρατζάς, ένας φτωχός σανδαλοποιός-τσαγκάρης, ο οποίος διακρίθηκε όχι μόνο για τη γενναιότητά του αλλά και για την ευφυΐα του. Κατασκεύαζε φουρνέλα και ανατίναζε διόδους των αποκλεισμένων στο φρούριο Τούρκων και τους έκοβε την ύδρευση.
Σε μία από τις επιχειρήσεις του ο γενναίος Καρατζάς σκοτώθηκε, αλλά κατόρθωσε και παρέλυσε κάθε τουρκική αντίσταση και τα κανόνια του φρουρίου σύρθηκαν από τους ενόπλους του μητροπολίτη Γερμανού και του Ανδρέα Λόντου στις εξόδους της πόλης των Πατρών και την παραλία, απειλώντας και εκφοβίζοντας κάθε εκ των έξω οθωμανική επιδρομή.
