Καλλιόπη Βαρδάκα: Το καθημερινό ενημερωτικό του Stock Partners (Παρασκευή 03 Μαρτίου 2023)

Μεσίστια η Σημαία αλλά ανάποδα. Σε Κυβερνητικό Κτήριο... Ελλάδα 2023 

• Αφού δεν έβαλαν την σημαία της Ουρουγουάης πάλι καλά να λέμε.

**

Καταγγελίες για το Τραμ: «Η τηλεματική δεν λειτουργεί, δεν συνεργάζονται οι συρμοί με τα φανάρια»

**

Viral έγινε η ανάρτηση μηχανολόγου-μηχανικού για την τραγωδία στα Τέμπη: «Το να λέμε για ανθρώπινο λάθος είναι σαν να λέμε ότι φταίνε οι ανάδρομοι πλανήτες»

**

Κ.ΝΤ: ΛΙΓΟ ΑΣΧΕΤΟ! Βλέπω όλα τα 20χρονα φοιτητούδια! Ρε παιδιά, είναι όλα καθαρά, πλυμένα, ευγενικά! Πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι βρωμιάρηδες που βλέπουμε έξω από τα πανεπιστήμια να σπάνε, να καίνε και να χαλάνε;;;

ΝΙΚΗ ΤΖΑΒΕΛΛΑ: Αναλαμβάνεις διοικητικά υπεύθυνος ενός Οργανισμού που αφορά την ασφάλεια μεταφοράς ανθρώπων .

Οσοι διετέλεσαν σε αυτή την θέση , τι σκ… κάνανε τόσα χρόνια , δεκαετίες , για να διασφαλίσουν την ΑΣΦΑΛΕΙΑ;; Αδιανόητο !! Τι κάνανε;;;; Δεν το χωράει το μυαλό μου !!

**

Ρωτάει η "άλλη" τον πατέρα αγνοουμένου ! "Πόσο πόνο νοιώθετε που χάθηκε ο γιός σας !!" ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΡΕΕΕΕΕΕΕ!!! ΣΚΑΣΤΕ!!!

****

ΒΒ: Κάποια στιγμή πρεπει να γίνουμε υπευθυνο κράτος. Αξιολογήσεις παντου και δη σε όλες τις υπεύθυνες θέσεις. Χρειαζόμαστε οριστικές λυσεις. Υπάλληλοι ιδιωτικου δικαίου όπως ήταν παλια . Το ΠΑΣΟΚ με τους συνδικαλιστές διέλυσαν τη χώρα. Αυτό πρεπει να αλλάξει οριστικά.

**

Ο πρωθυπουργός χτες, θα εγκαινίαζε ένα κέντρο σηματοδότησης σιδηροδρόμων στην Θεσσαλονίκη, το οποίο δεν υπάρχει. Αυτή είναι η εικόνα της χώρας τα τελευταία 3 χρόνια Διαφήμιση της ανυπαρξίας...

**

Νομίζω δεν θα καταλάβω ποτέ πως γίνεται να έχεις χάσει δικούς σου ανθρώπους και να έχεις το κουράγιο και την όρεξη να βγαίνεις στα κανάλια να κάνεις δηλώσεις

**

Xenia Kounalaki

12 ώρ.  · 

Γράφω σήμερα στην «Κ» για το «Εγχειρίδιο διαχείρισης κρίσεων»:

«Η τραγωδία στο Μάτι ήταν το εγχειρίδιο για την επικοινωνιακή διαχείριση του δυστυχήματος των Τεμπών που διέθετε η σημερινή κυβέρνηση. Είχε τίτλο «Τι να μην κάνετε όταν μια ολόκληρη κοινωνία θρηνεί»: μην παραστήσετε ότι ελέγχετε την κατάσταση όταν αυτό δεν ισχύει, μη σκηνοθετήσετε βλοσυρές συζητήσεις μπροστά από τηλεοπτικές κάμερες, μην προσπαθήσετε να επιρρίψετε την ευθύνη στα θύματα ή σε άσχετους, μην πείτε τη φράση «στραβή στη βάρδια», μην αποφύγετε την ανάληψη πολιτικής ευθύνης και πάνω απ' όλα: μη διστάσετε να παραιτηθείτε!

Το πολυσέλιδο βιβλιαράκι είχε ειδική παράγραφο και για την αντιπολίτευση: μην προσπαθήσετε να αποκομίσετε προεκλογικά οφέλη από τις αδυναμίες της κυβέρνησης και τον πόνο των άλλων, ειδικά όταν δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμη οι σοροί των θυμάτων.

Η μικροπολιτική εκμετάλλευση δεν προσφέρεται σε τέτοιες περιπτώσεις γιατί μπορεί να συμβεί και σε εσάς (βλ. Μάτι). Το αντίθετο, εξοργίζει περαιτέρω την κοινή γνώμη που βρίσκεται ήδη στα κάγκελα. Oι δυνάμει ψηφοφόροι σας απαιτούν σοβαρότητα, αλληλεγγύη, ανθρωπιά.

Για τους πολίτες που είναι καθηλωμένοι στα σόσιαλ μίντια και την τηλεόραση, ανήμποροι να εκφράσουν τη θλίψη τους, το συλλογικό πένθος κατευνάζεται –όπως και παλιότερα στο Μάτι– με τη συμμετοχή.

Εθελοντικές αιμοδοσίες, συμπαράσταση σε εκείνους που πραγματικά υποφέρουν και ψυχραιμία. Κι όταν κοπάσει σταδιακά η οργή, είναι φυσικά θεμιτή η απαίτηση για ελεύθερη, ασφαλή μετακίνηση ως δημόσιο αγαθό. Ειδικά για εκείνους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να την εξασφαλίσουν.

Τέλος, στις «οδηγίες προς ναυτιλλομένους» υπάρχουν ρητές αναφορές και για δημοσιογράφους: μη γεμίζετε τις πολύωρες απευθείας συνδέσεις με μακάβριες περιγραφές, μη χρησιμοποιείτε λέξεις-κλισέ, όπως «άμορφη μάζα, λιωμένα σίδερα, απανθρακωμένα πτώματα», όταν αναφέρεστε σε ανθρώπους.

Οι συγγενείς και φίλοι των θυμάτων βλέπουν κι εκείνοι τηλεόραση. Κι όσοι δεν έχουν δικούς τους ανθρώπους στον τόπο του δυστυχήματος, μπορούν εύκολα να ταυτιστούν με τους γονείς που περιμένουν έξω από νοσοκομεία, που αναρτούν φωτογραφίες με εκτυφλωτικά ζωντανά πρόσωπα 24χρονων, αγνοουμένων πλέον, φοιτητών ή που φωνάζουν ανακουφισμένοι «Νάτο το παιδί μου, νάτο!» και τα χαμόγελά τους φωτίζονται.

Ας αναλογιστούμε σήμερα, ένα 24ωρο αργότερα, ποιοι δεν ακολούθησαν το εγχειρίδιο. Ποιοι αποδείχθηκαν ανεπίδεκτοι μαθήσεως, για μία ακόμη φορά.»

Όλες οι αντιδράσεις:

214Tatiana Karapanagioti, Nadia Meidani και 212 ακόμη

**

Κ.Π: Εγώ το τρένο έμαθα να το γράφω τραίνο, το κτίριο κτήριο και το αβγό, αυγό.

Για περισπωμένη ψιλή δασεία και δοτική δε θα μιλήσω.

Ξεκινησαμε να μαθαίνουμε τη γλώσσα με Δημοτική. Μας το γύρισαν αργότερα σε απλή καθαρεύουσα και μετά ξανά Δημοτική.

Το παλεύουμε.

Και ναι, αισθάνομαι ότι αρχίζω να έχω συλλεκτική αξία..

**

**

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΝΤΑ: Το ελληνικό κράτος είναι αυτό ακριβώς που φάνηκε στο ατύχημα. Η γραφική συνέχεια στην "απόδοση ευθυνών". Όσοι δεν κατάλαβαν, ας συνεχίσουν με τον κομματικό οπαδισμό. Εκεί άλλωστε βασίζονται για την κατάντια μας.

**

Αυτό που μας διαφεύγει (όχι μόνο τώρα), είναι το πόσοι επιτήδειοι πλουτίζουν πίσω από τις κρατικές συμβάσεις και τις αναθέσεις. Πίσω από τη μιζέρια των σιδηροδρόμων πόσα άραγε κονδύλια ροκανίζονται. 

Έχουν βρει επιστημονικό τροπο να εξαφανίζουν εκατομμύρια και να φαίνονται ξεπλυμένα και μοσχομύριστα σε ελάχιστα χρόνια.

Μας διαφεύγει πως τα 8,5 δισεκατομμύρια απ ευθείας αναθέσεις, μπορεί να αφορούσαν πραγματικό κόστος 2.5 δισεκατομμύρια. Αυτό θα πει, άρπαξε να φας και κλέψει νάχεις.

****

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Η κακιά ρουτίνα πριν από την «κακιά στιγμή»

«Ηταν η κακιά η στιγμή», φέρεται να δήλωσε χθες ο μοιραίος σταθμάρχης. Πόσες φορές έχουν κρυφτεί η ανεπάρκεια και η γύμνια του ευρύτερου ελληνικού κράτους πίσω από ανάλογες φράσεις; Αλλοτε τα ρίχνουμε σε κάποια απροσδόκητη «στραβή» και άλλοτε αναφωνούμε «μα, αυτή είναι η Ελλάδα».

Θυμάμαι ακόμη την πρώτη φορά που άκουσα έναν αξιωματικό να εξηγεί γιατί το κράτος δεν είχε συλλάβει τη «17 Νοέμβρη». «Θέμα τύχης», εξήγησε και όταν ρωτήθηκε τι εννοεί, έδωσε ένα παράδειγμα: «Ε, να, όταν τους είχαμε όλους στα Σεπόλια, δεν κάναμε ζώνη γύρω τους και ξέφυγαν. Θέμα τύχης, η κακιά η στιγμή». Και στο Μάτι έφταιγε η «κακιά η ώρα». Και, και, και…

Το ζήτημα είναι ότι οι «στραβές» θα γίνουν. Νομοτελειακά. Για να τις αντιμετωπίσεις χρειάζονται επαγγελματισμός, εκπαίδευση, συνεχείς ασκήσεις, αξιολόγηση στελεχών, απόλυτη πειθαρχία και προσήλωση στα πρωτόκολλα και στις αναγκαίες διαδικασίες. 

Ειδικά όταν δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά συστήματα και αυτοματισμοί που να εγγυώνται ότι το ατύχημα είτε θα αποτραπεί είτε τουλάχιστον θα υπάρξει μια έγκαιρη προειδοποίηση, όλη η ευθύνη πέφτει σε έναν ή δύο ανθρώπους. Οι οποίοι έχουν μπολιαστεί από το φαινόμενο της ΔΕΚΟποίησης που έχει καταφέρει να επηρεάσει και τη λειτουργία ζωτικών υπηρεσιών του κράτους. Την κρίσιμη ώρα φαίνονται η γύμνια και η εγκληματική ανεπάρκειά τους.

Οι πολιτικοί μας αντιλαμβάνονται πολύ γρήγορα τη σαπίλα και το μπάχαλο. Το ένστικτό τους είναι να τα κρύψουν όλα κάτω από το χαλί. Κανείς τους δεν θέλει να πάρει δραστικές αποφάσεις. Ξέρουν ότι ο ΟΣΕ και πολλές ακόμη υπηρεσίες θέλουν ουσιαστικά ξήλωμα και ξαναχτίσιμο. Προτιμούν την αδράνεια για να μην μπλέξουν με συνδικαλιστές και κομματικούς παράγοντες. Αποφεύγουν στιγμιαία το πολιτικό κόστος, αλλά στο τέλος το πληρώνουν πολλαπλάσια.

Ο ΟΣΕ είναι, βεβαίως, μια ξεχωριστή περίπτωση. Στα αυτιά μου αντηχούν τα λόγια ενός πολύ έμπειρου πολιτικού που κυβέρνησε τον τόπο και ο οποίος έλεγε πριν από πολλά χρόνια «να ξέρεις, ο ΟΣΕ θα είναι ένας από τους λόγους που θα χρεοκοπήσουμε». Ηταν μια τεράστια μαύρη τρύπα στην οποία πετάχθηκαν δισεκατομμύρια από τους φόρους του ελληνικού λαού και τα ευρωπαϊκά κονδύλια. 

Ηταν και είναι η απόλυτη μαύρη κηλίδα για ένα πολιτικό σύστημα που, ακόμη και όταν δεν ωφελήθηκε από τη σπατάλη, έδειξε ασύλληπτη ατολμία και αδιαφορία στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Η ευθύνη, λοιπόν, μπορεί να ανήκει τυπικά στον σταθμάρχη. Σίγουρα όμως δεν ευθύνονται μόνο αυτός και η… «κακιά η ώρα».

Η μεγάλη ευθύνη ανήκει σε όσους διοίκησαν αρμόδια υπουργεία και φορείς, γεγονός που αναγνώρισε με την –ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα– παραίτησή του ο κ. Καραμανλής. Είναι η ανικανότητα, η φαυλότητα ή η ατολμία ενός πολιτικού συστήματος που οδήγησαν συμπολίτες μας στον θάνατο.