Του Άγη Βερούτη
Επί του θέματος των Τεμπών που έχει προκαλέσει την εθνική κατάθλιψη (...και ορθώς), για τον άδικο χαμό των 57 ψυχών, προκύπτει τελικά ότι:
- και η τηλεδιοίκηση των τρένων που περνούσαν από τον σταθμό ήταν λειτουργική από τον περασμένο Νοέμβριο του ‘22,
- και ολόκληρη την αποφράδα ημέρα όλα τα προηγούμενα τρένα με το σύστημα τηλεδιοίκησης είχαν δρομολογηθεί από τον σταθμό,
- και δεύτερος σταθμάρχης είχε υποχρέωση παρουσίας αλλά δεν ήταν εκεί,
- και επόπτης έπρεπε να ελέγχει τα διαδικαστικά αλλά πήρε εκ των υστέρων αναρρωτική επειδή κι αυτός έλλειπε,
- και ο μοιραίος σταθμάρχης είχε εκπαιδευτεί στη χρήση της τηλεδιοίκησης αλλά επέλεξε να δουλέψει το χειροκίνητο σύστημα των κλειδιών από ανασφάλεια στην εκπαίδευσή του,
- και βάραγαν οι καμπάνες στην κονσόλα για πάνω από δέκα λεπτά για να αποφευχθεί ο τόσο άδικη και απάνθρωπη σπατάλη της ζωής 57 νέων ανθρώπων!
Αδικοχαμένοι!
Από το 1981 και μετά, αυτό που λέμε κράτος, δηλαδή το νομικό πρόσωπο της χώρας μας το οποίο υποτίθεται ότι υπάρχει για να υπηρετεί τον πολίτη, καταλύθηκε.
Αντί να υπηρετούν τις ανάγκες της κοινωνίας οι δημόσιοι υπάλληλοι, κατέληξε η κοινωνία να είναι σκλαβάκι στα γούστα τους! Και ακόμα και όταν ενεργήσουν εγκληματικά να περνούν ατιμώρητοι. Κάτι σαν κράτος εν κράτει.
Κύριος φταίχτης: ο κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός των εργατοπατέρων του κράτους, που εκλέγονταν με την πλειοψηφία εκ των παρόντων σε συνελεύσεις που δεν κοινοποιούνταν παρά σε δέκα κολλητούς της κλαδικής, που ψήφιζαν απεργίες σε κλειστές συνεδριάσεις χωρίς να ρωτάνε τα υπόλοιπα μέλη, και που αποσπούσαν προνόμια εις βάρος της κοινωνίας για τα μέλη τους και για τον εαυτό τους ακόμα παραπάνω.
Πάντα ζημιώνοντας την κοινωνία και πάντα διεκδικώντας και αποσπώντας περισσότερα προνόμια από όσα ορίζει η λογική! Ανισονομία! Παράνοια! Χρεοκοπία...
Και έτσι καταλήξαμε το 2023, και παραπάνω από 12 χρόνια μετά την οικονομική χρεοκοπία της χώρας με ΓΑΠ στο τιμόνι, έπειτα από τις εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις Παυλόπουλου, έπειτα από τις Αυτόματες Τιμαριθμικές Προσαρμογές του Ανδρέα κυρίως για τους πρασινοφρουρούς που κατέκλυσαν το στενότερο και ευρύτερο δημόσιο, με συντάξεις που λίγο πριν τη συνταξιοδότηση ανέβαζαν βαθμίδα τον ΔΥ για να πάρει μεγαλύτερη σύνταξη από αυτή που δικαιούτο,
- και κατέληξε να βάλει τον αχθοφόρο να παριστάνει το σταθμάρχη με την "κινητικότητα” ώστε να μη χάσει κανένας δημόσιος υπάλληλος τη δουλίτσα του, ακόμα και αν η χώρα αιμορραγούσε για 12 χρόνια ζωές (μισό εκατομμύριο νέοι που έφυγαν για πάντα οικονομικοί μετανάστες), δουλειές (με 50% ανεργία των νέων) και ΑΕΠ (με πτώση από τα €240 δισ. του 2008 στα €192 δισ. του 2022, 14 χρόνια μετά)...
Χώρα βρυκολάκων...
Τώρα βιώνουμε και την ηθική χρεοκοπία του μοντέλου του κυρίαρχου δημοσίου στο σβέρκο του απλού λαού! Του επικυρίαρχου δημοσίου υπαλλήλου με δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των απλών πολιτών! Ανεξέλεγκτα! Ατιμώρητα!!!
- Να το επαναλάβω: για να πάρει μεγαλύτερη σύνταξη από όση του αναλογεί έβαλαν έναν αχθοφόρο να παριστάνει τον σταθμάρχη, ανεξέλεγκτος και αναξιολόγητος, και δολοφόνησε 57 παιδιά! Και προσπαθούν να το κουκουλώσουν!
Πού πήγαν τα €14 δισ. του Έλληνα φορολογούμενου που ξοδεύτηκαν από το 2003 ως τώρα στον ΟΣΕ;
Αν είχαν πάει σε εκσυγχρονισμό θα έπρεπε να έχουμε καλύτερο σιδηρόδρομο από την Ιαπωνία. Άλλωστε μια γραμμή έχει ολόκληρη η χώρα: Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ευζώνους!
Θα έπρεπε με αυτά τα χρήματα να έχουμε τρένα μαγνητικής αιώρησης των 400 χιλιομέτρων την ώρα σε αυτή τη μία γραμμή!
Μήπως τα €14 δισ. πήγαν σε αργομισθίες, ή μήπως σε προνόμια ή σε μίζες; Διότι στο σιδηροδρομικό δίκτυο δεν μοιάζει να πήγανε!
Αλλιώς δεν θα χρειάζονταν τα €700 εκατομμύρια που μας έστειλε η Ευρωπαϊκή Ένωση για εκσυγχρονισμό του δικτύου μας! Δηλαδή της μιας γραμμής ΠΑΘΕ που στο 1/4 δεν δουλεύει καν!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, τις τελευταίες ημέρες έχουμε γενικές απεργίες και συνεχείς συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις δημοσίων υπαλλήλων για να συνεχίσει να ισχύει το καθεστώς της μη-αξιολόγησης στο δημόσιο και να συνεχίσουν τα παράλογα προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων έναντι του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι άλλωστε είναι και υπεύθυνοι για την πληρωμή των μισθών του δημοσίου, με την υπερφορολόγησή τους στο επίπεδο του 58% του Ελληνικού ΑΕΠ!
Επειδή είναι προφανές ότι και η παρούσα κυβέρνηση καθυστέρησε να βάλει σε τάξη το δημόσιο, και παρά την ψηφιοποίηση (αντί κατάργησης) των γραφειοκρατικών διαδικασιών και την εκ των πραγμάτων κατάργηση αναγκών για τέτοιο μεγάλο πλήθος δημοσίων υπαλλήλων που κοιτάζονται αντί να δουλεύουν (αν εμφανιστούν καν στη δουλειά τους), χρειάζονται άνθρωποι στην κυβέρνηση που να είναι διατεθειμένοι να πουν τα πράγματα με το όνομά τους και να σπάσουν αυγά! Με το βελούδο δεν βγαίνει άκρη!
Άνθρωποι που να πουν "Δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί το Ελληνικό Δημόσιο χωρίς να αξιολογείται κάθε δημόσιος υπάλληλος αν κάνει τη δουλειά του σωστά, που του την χρυσοπληρώνει ο Έλληνας Φορολογούμενος, και αν όχι να ακολουθούν διορθωτικές ενέργειες!”
Κάτι παρόμοιο δηλαδή με αυτό που είπε χθες ο Σκυλακάκης στη συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ.
Δυστυχώς, η στρατηγική να ψηφιοποιούμε όσα παραπάνω μπορούμε αλλά να αφήνουμε τους άχρηστους στη θέση τους να αιμορραγούν τους λιγοστούς πόρους της χώρας, και να καταστρέφουν τις ζωές των απλών πολιτών με 10.000 τρόπους, δεν απέδωσε.
Μακάρι η επόμενη κυβέρνηση να έχει 10 Σκυλακάκηδες, που δεν θα φοβούνται μπας και χάσουν 100 σταυρούς από ανάξιους δημοσίους υπαλλήλους που θα χάσουν τη βολή τους, και που θα ΚΑΝΟΥΝ αυτά που όλοι ξέρουμε πως πρέπει να γίνουν!
Ανθρώπους που θα βάλουν μπροστά την κοινή λογική και το καλό της κοινωνίας και των επόμενων γενεών και πίσω το όποιο πολιτικό κόστος θα απαιτηθεί προκειμένου να ξαναγίνουμε αξιοπρεπής χώρα.
Διότι προς το παρόν κυλιόμαστε στην αναξιοπρέπεια μιας χώρας με υπηκόους Α’ και Β’ κατηγορίας, να μη πω και Γ’ για κείνους που για καψόνι και για γούστο, τους στέλνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι να κάνουν υπεύθυνη δήλωση στο ΚΕΠ ότι η άδεια της πολεοδομίας που επισυνάπτουν στην αίτησή τους έχει τυπογραφικό λάθος! [ξέρουν αυτοί ποιους εννοώ...]
Προς το παρόν παραμένουμε υπήκοοι αντί να γίνουμε πολίτες...
Υποζύγια.
ΥΓ. Για να μη παρεξηγούμαστε, τον Θόδωρο Σκυλακάκη τον γνωρίζω σχεδόν 10 χρόνια (από τη Δράση) και τον εκτιμώ ως πολιτικό ον και ως επιστήμονα. Όμως στη διάρκεια της υπουργίας του έχω αποφύγει να τον ενοχλήσω για οτιδήποτε, πλην έχουμε μιλήσει μόνο δυο φορές: τη μια για να του ευχηθώ στη γιορτή του πριν 3 χρόνια και η δεύτερη χθες για να τον ενημερώσω ότι θα χρησιμοποιήσω το όνομά του (που δεν είμαι βέβαιος αν του άρεσε και τόσο.)