Οταν ο φελλός θέλει να γίνει δύτης... (του Παύλου Α. Στράνα) 18.4.2023

 

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα όμορφο μπουκάλι που ήταν γεμάτο, και κλεισμένο με έναν πανέμορφο φελλό με σχέδια υπέροχα γύρω γύρω.

• Ήταν τόσο όμορφο, που το είχαμε σπίτι πολλά χρόνια, και δεν το ανοίγαμε, παρά το δείχναμε στους επισκέπτες, λέγοντας... Κοίτα τι ωραίο μπουκάλι, δείτε τι όμορφο φελλό που έχει, δεν είναι υπέροχος;

Ο φελλός όμως με τόσα κομπλιμέντα που άκουγε, πήραν τα μυαλά του αέρα, και αποφάσισε να φύγει από το μπουκάλι, και να γίνει... δύτης, ένα επάγγελμα στο οποίο οι κόλακες φίλοι του, του είπαν ότι μπορεί να πετύχει.

• Μια μέρα λοιπόν που οι ιδιοκτήτες του μπουκαλιού, κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου, κάνει ένα φραπ ο φελλός, δίνει έναν πήδο και βγαίνει από το λαιμό του μπουκαλιού.

Οι ιδιοκτήτες ξύπνησαν αμέσως όχι τόσο από τον θόρυβο που έκανε ο φελλός βγαίνοντας, όσο από τη μπόχα που βρώμισε την ατμόσφαιρα του σπιτιού.

- Τι διάολο είχε μέσα αυτό το μπουκάλι και βρώμισε ο τόπος, φτου, κι εμείς το φυλάγαμε σαν τα μάτια μας νομίζοντας ότι έχει μέσα εκλεκτό κρασί.

Κλείνοντας με το ένα χέρι τη μύτη τους, πήραν με το άλλο το μπουκάλι με το υγρό που βρωμούσε και το πέταξαν έξω από το σπίτι.

Ο φελλός όμως, ήταν ήδη στην παραλία, στη σχολή δυτών, και έκανε εγγραφή στα μαθήματα της Σχολής, πιστεύοντας στα λόγια των… φίλων του που του είχαν πει ότι μπορεί να γίνει ένας άριστος δύτης.

Στα θεωρητικά μαθήματα, τα πήγαινε καλά, εδώ που τα λέμε, απλά άκουγε αυτά που έλεγαν οι άλλοι, δεν έκανε και τίποτα σπουδαίο. Ήρθε όμως η ώρα της πρακτικής άσκησης, και να ο φελλός στην παραλία, να ντύνεται με τη στολή κατάδυσης, έτοιμος για να ταξιδέψει στα βάθη της θάλασσας.

Τον βλέπει ο εκπαιδευτής, και ξαφνιάζεται. - Τι γυρεύεις εσύ εδώ;
- Είμαι μαθητής της Σχολής, θέλω να γίνω δύτης.
-Εσύ;
-Ναι εγώ γιατί, δεν μπορώ, σου πέφτω λίγος;

Ο εκπαιδευτής τον κοιτάζει καλά, του λέει έλα εδώ, τον παίρνει λίγο πιο μακριά από τους άλλους μαθητές και του λέει.

« Για να γίνεις δύτης, πρέπει να έχεις ένα κάποιο ειδικό βάρος. Για να μπορείς να απολαύσεις τις ομορφιές του βυθού, πρέπει να μπορείς να βουτάς και να μένεις κάτω, εσύ είσαι υλικό του αφρού, επιπλέεις, είσαι καλός για να σε παίρνουν τα κύματα και να σε πηγαίνουν εδώ κι εκεί, είσαι καλός για να βρέχεις το κωλαράκι σου, στο υγρό του μπουκαλιού που βουλώνεις, αλλά για να μπορείς να πηγαίνεις σε βάθος, δεν κάνεις, συγνώμη δεν θέλω να σε προσβάλλω, αυτό είναι εκ κατασκευής, δεν φταις εσύ, πιο πολύ φταίνε αυτοί που σου φουσκώσανε τα μυαλά και σε στείλανε σ αυτή τη σχολή.».

Ο φελλός ταράχτηκε, απογοητεύτηκε, και γύρισε πίσω στο σπίτι, αλλά το λάθος που έκανε να νομίζει ότι μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω από το να ταπώνει μπουκάλια, δεν μπόρεσε να το διορθώσει. Δεν υπήρχε πλέον το μπουκάλι εκεί, για να το ξαναβουλώσει.

Από τότε, κανένας άλλος φελλός δεν προσπάθησε να γίνει δύτης, πολλοί όμως αρκέστηκαν στο να γίνουν εξπέρ σ αυτό που είναι το δυνατό σημείο των φελλών.
Να επιπλέουν, όπως οι ακαθαρσίες στους βόθρους.

Παύλος Α. Στράνας

Υ.Γ. Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις, στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη είναι εντελώς συμπτωματική.