Του ΠΑΥΛΟΥ Α. ΣΤΡΑΝΑ ---
Διάβασα μόλις τη δήλωση του Φάρατζ ότι «το brexit …έχει αποτύχει!!!».
Ο Καραγκιόζης που έτρεχε απ άκρου σ άκρου τη Βρετανία ξιφουλκώντας υπέρ του Brexit, τώρα, που πληρώνουν οι Βρετανοί τις συνέπειες της ηλιθιότητας του, λέει συγνώμη, έκανα λάθος.
Και ο κατάλογος των εντελώς ηλίθιων πολιτικών που κυβερνούν ή επηρεάζουν τις χώρες της Ευρώπης εμπλουτίζεται.
Τώρα μάλιστα στην Αγγλία έχει δημιουργηθεί και μια νέα λέξη η «Bregret». Προέρχεται
Εμείς εδώ για το 2015, χρησιμοποιήσαμε υπάρχουσα λέξη, «είχαμε αυταπάτες», μας είπαν …οι Φάρατζ της χώρας μας.
Μα είναι δυνατόν να έχει φτάσει η κοινωνία σε τέτοιο επίπεδο ηλιθιότητας που να έχει επιλέξει να την κυβερνούν άνθρωποι τέτοιου επιπέδου;
Να ανέχεται και να παρασύρεται από γνώμες ηλιθίων, ότι θα κάνουν αυτό , θα κάνουν εκείνο , όταν σήμερα υπάρχει η δυνατότητα όλα να είναι μετρήσιμα, και με βάση προγράμματα να μπορεί κάθε πολίτης να διαπιστώνει τις συνέπειες όσων του υπόσχονται ή του υποδεικνύουν;
Έχει τόσο πολύ αλλοιωθεί η κριτική σκέψη των λαών, ώστε να αναδεικνύουν στις ηγεσίες των χωρών τους, κάθε καρυδιάς ηλίθιο καρύδι, από τον Φάρατζ, μέχρι τον κακής ποιότητας κωμικό ηθοποιό που έχει αιματοκυλίσει τη χώρα του, έχοντας πάρει την εξουσία υποσχόμενος ειρήνη;
Έχει τόσο πολύ ελαστικοποιηθεί η συνείδηση των λαών, ώστε να κλαίνε για ένα γατάκι που κάποιος κλώτσησε, και να αδιαφορούν για 2500 παιδιά, που πεθαίνουν από την πείνα κάθε λεπτό στον πλανήτη;
Έχει διαβρωθεί τόσο πολύ η ηθική της πολιτισμένης δύσης, που αγανακτεί για μία ημίγυμνη φωτογραφία στο ΦΒ, αλλά ανέχεται και καταναλώνει την βιομηχανία πορνό των δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ;
Και που θα φτάσει αυτό το χάλι, έλλειψης στοιχειώδους κριτικής σκέψης, απαξίωσης της κοινής λογικής, και επιλογής προτύπων από το χειρότερο κομμάτι της κοινωνίας;
Πόσο απέχουμε αλήθεια από το να επιλέξουμε συνειδητά την φάρμα του Όργουελ, σαν υπέρτατη μορφή της ελευθερίας μας;
Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο στόχος της σημερινής κοινωνίας;
Με τρόμο διαπιστώνω ότι δεν είμαστε μακριά από τη διαμόρφωση μιας ψυχολογίας όχλου που θα θεωρήσει νομιμότητα την καταπίεση, ελευθερία των απόλυτο έλεγχο, και πολιτιστική ανάπτυξη, την επιμήκυνση του ενός δαχτύλου, πληκτρολόγησης των μηνυμάτων;
Βέβαια για να φτάσουμε στους Φάρατζ, και στην επιρροή τους στην κοινωνία, φταίξαμε όλοι εμείς, οι ιδεολόγοι της δεκαετίας του 60 και του 70, που αφήσαμε τα παιδιά μας στο έλεος της τηλεοπτικής προπαγάνδας, για να έχουμε χρόνο να διαδηλώνουμε εναντίον της, που θεωρήσαμε ισότητα ευκαιριών, την ισοπέδωση των αξιών, και που επαναπαυτήκαμε στην επαναστατική γυμναστική που μας άνδρωσε, κα μας έκανε καλύτερους, …καπιταλιστές, αφού «για να πολεμήσεις το σύστημα πρέπει να είσαι μέρος του συστήματος, για να το πολεμήσεις από μέσα».
Μόνο που μέσα, υπήρχαν καραμελίτσες και καθρεφτάκια που μας θάμπωσαν, που τα αποκτήσαμε και ανεβήκαμε κοινωνική βαθμίδα, σε μία σκάλα που κατέβαινε, σε ένα υπόγειο γεμάτο κάμερες, διαφανείς επιφάνειες, και ορατότητα κάθε σημείου του σώματος και της ψυχής μας.
Και, φυσικά και απόλυτα φυσιολογικά ,ύστερα, ήρθαν οι Φάρατζ!!!
Και ύστερα ήρθαν τα κακέκτυπα των νεανικών μας χρόνων που τα απορρίπταμε ως ανώριμα και απροσάρμοστα, για να μας συστηθούν ως οι γνήσιοι εκφραστές των ονείρων μας.
δός μοι πᾷ στῶ καί τάν γᾶν κινήσω.
Δυστυχώς Αρχιμήδη μου,
εν έτει 2023, πᾷ, …πάπα!!!
μας τελείωσε, τώρα πια,
με τέτοιους ηγέτες,
τάν γᾶν, …παραμένει ακίνητη!!!